ภาพถ่ายดาวเทียมของพายุเฮอริเคนบิลล์ในปี 2009 พายุลูกนี้ได้ทำให้เกิดปรากฎการณ์สตอร์มเควกมาแล้ว
พายุที่มีความรุนแรงระดับสูงอย่างไต้ฝุ่นหรือเฮอริเคน กับเหตุแผ่นดินไหวที่เป็นข่าวอยู่บ่อยครั้งนั้น ถือเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติสองแบบที่ไม่มีความเชื่อมโยงเกี่ยวข้องกัน ทำให้ไม่มีผู้ใดคาดคิดมาก่อนว่า นักวิทยาศาสตร์จะได้ค้นพบปรากฏการณ์ทางธรณีฟิสิกส์แบบใหม่ ซึ่งรวมเอาพลังทำลายล้างของทั้งพายุและแผ่นดินไหว ให้เกิดขึ้นพร้อมกันได้ในคราวเดียว
ปรากฏการณ์ดังกล่าวเรียกว่า "สตอร์มเควก" (Stormquake) หรือเหตุแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นจากพายุกำลังแรง โดยการที่พายุถ่ายทอดพลังงานมหาศาลลงสู่มหาสมุทรในรูปของคลื่นใหญ่ ส่งผลให้เกิดการสั่นสะเทือนที่พื้นทะเล และเกิดธรณีพิโรธได้นานหลายชั่วโมงหรือหลายวันเลยทีเดียว
ทีมนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยฟลอริดาสเตต (FSU) ของสหรัฐฯ รายงานการค้นพบข้างต้นในวารสาร Geophysical Research Letters โดยระบุว่าได้รวบรวมข้อมูลทางสมุทรศาสตร์และเหตุแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นนอกชายฝั่งของสหรัฐฯ แคนาดา และในอ่าวเม็กซิโก ระหว่างปี 2006-2019 ซึ่งเมื่อนำข้อมูลของทั้ง 12 ปีมาวิเคราะห์จึงพบว่า เคยมีปรากฏการณ์สตอร์มเควกเกิดขึ้นมาแล้วถึงกว่า 14,000 ครั้ง
ก่อนหน้านี้ไม่มีนักวิจัยคนใดจะสังเกตพบความเชื่อมโยงระหว่างพายุและแผ่นดินไหวในทะเลมาก่อน เนื่องจากพวกเขาไม่ให้ความสำคัญกับสัญญาณคลื่นสั่นสะเทือนที่สับสนไม่เป็นระเบียบ ซึ่งเกิดจากคลื่นในทะเลปะทะกับผืนแผ่นดิน โดยถือกันว่าเป็นเพียงสัญญาณพื้นหลังเท่านั้น
แต่ในครั้งนี้ ทีมวิจัยของ FSU มุ่งให้ความสนใจกับคลื่นแผ่นดินไหวความถี่ต่ำและสัญญาณพื้นหลังดังกล่าว จนพบว่าทั้งสองสิ่งมีความเกี่ยวข้องกันอย่างเป็นแบบแผนชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพายุกำลังแรงทำให้เกิดคลื่นที่มีคาบยาวขึ้นในมหาสมุทร ตรงบริเวณที่น้ำตื้นใกล้กับไหล่ทวีป
คลื่นสูงจากพายุไต้ฝุ่นฮากิบิสซัดเข้าชายฝั่งจังหวัดมิเอะของญี่ปุ่น
ผศ.ดร. ฟ่าน เหวินหยวน ผู้นำทีมวิจัยคาดว่า ศูนย์กลางการเกิดแผ่นดินไหวของปรากฏการณ์สตอร์มเควก สามารถจะเคลื่อนที่ไปพร้อมกับตัวพายุได้ โดยแรงสั่นสะเทือนอาจมีขนาดหรือแมกนิจูด 3.5 ขึ้นไป และปรากฏการณ์นี้น่าจะเกิดขึ้นได้ในเกือบทุกภูมิภาคของโลก
อย่างไรก็ตาม ผศ.ดร. ฟ่านชี้ว่า แรงสั่นสะเทือนจากสตอร์มเควกนั้นไม่น่าจะเป็นอันตรายต่อมนุษย์มากนัก เพราะศูนย์กลางแผ่นดินไหวอยู่นอกชายฝั่งและไม่สู้มีพลังรุนแรง แม้แผ่นดินไหวแบบนี้สามารถจะคงอยู่ได้เป็นเวลานานหลายวันก็ตาม
ทีมผู้วิจัยหวังว่า ในอนาคตเราสามารถจะใช้ประโยชน์จากปรากฏการณ์สตอร์มเควกได้ โดยให้คลื่นสั่นสะเทือนที่เกิดจากพายุเป็นสื่อนำสำรวจโครงสร้างภายในของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เป็นมหาสมุทร
