สุสานลึกลับของสิเรมปุต

สุสานของสิเรมปุต

ในการสร้างเขื่อนอัสวานของอียิปต์ เมื่อ ค.ศ. 1960 ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากรัสเซีย มีการจัดตั้งโครงการระหว่างประเทศเพื่อช่วยเหลือโบราณสถานสำคัญทางเหนือเขื่อนไม่ให้จมอยู่ใต้น้ำ ทั้งนี้เพราะว่าการสร้างเขื่อนแห่งนี้ทำให้เกิดทะเลสาบน้ำจืดยาว 500 กม. จุน้ำถึง 157 พันล้านคิวบิคฟุต กินระยะไกลเข้าไป 5 เปอร์เซ็นต์ของประเทศแซมเบสี 

ซึ่งได้ทำการตกลงกับอียิปต์ไว้ก่อนแล้ว การสร้างเขื่อนน้ำทำให้สิ่งก่อสร้างของอียิปต์ที่มีคุณค่าทางศิลปะต้องถูกน้ำท่วมหายไปหลายอย่าง หนึ่งในจำนวนนั้นคือ "สุสานของสิเรมปุต" ซึ่งเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่รัสเซียจะต้องช่วยให้รอดพ้นจากน้ำของเขื่อน

สิเรมปุตเป็นใคร ทำไมสุสานของเขาจึงมีความสำคัญพอที่รัฐบาลจะยอมทุ่มเงินค่าขนย้ายจำนวนมหาศาล? พระองค์เป็นมกุฎราชกุมารในราชวงศ์ที่ 17 แต่โชคไม่ดีสิ้นพระชนม์เสียก่อนที่จะก้าวขึ้นไปสู่ความเป็นใหญ่ แต่ในฐานะเจ้าชายพระองค์ก็ยิ่งใหญ่พอที่จะมีสุสานใหญ่โตเป็นที่เก็บพระศพอยู่ใต้ภูเขาหินเล็ก ๆ ด้านหน้ามีกำแพงล้อมรอบหน้าทางเข้ามีสิ่งก่อสร้างที่ปัจจุบันเหลือแต่เสาหินรูปสี่เหลี่ยมสลักหักพัง 7 ต้น ภายในสุสานมีห้องสี่เหลี่ยมเป็นที่เก็บศพของเจ้าชาย ซึ่งหายไปแล้วทั้งโลงศิลา

สุสานของเจ้าชายสิเรมปุตที่ 2 ก็เช่นกัน พระองค์ทรงเป็นเจ้าชายที่มีสิทธิ์สืบสันตตติวงศ์ของฟาโรห์ อมอนเอมฮัท แห่งราชวงศ์ที่ 12 แต่บังเอิญสิ้นพระชนม์ก่อนขึ้นครองราชย์ 

สุสานของพระองค์มีประตูทางเข้าที่มีจารึกบอกพระนามเรียบร้อย มีเสาคอลัมน์ 7 เสา ค้ำสิ่งก่อสร้างด้านหน้าทางเข้าสุสานด้วย สุสานนั้นอยู่ภายในโพรงศิลา ห้องสี่เหลี่ยม 2 ห้อง ค้ำด้วยเสาศิลาห้องละ 4 ต้น รอบห้องมีภาพจิตรกรรมเรื่องราวของเจ้าชายตั้งแต่ครั้งพระองค์ยังเป็นเด็ก ได้รับการปรนเปรอด้วยอาหารอย่างดี สังเกตได้จากภาพโต๊ะอาหารสี่เหลี่ยมมีขนมปังหวาน องุ่นทั้งช่อและเป็ดวางอยู่เต็ม นอกจากนั้นยังมีขวดเหล้าองุ่น ซึ่งเจ้าชายกับชายาทรงทำพิธีถวายต่อเทพเจ้าฮาเธอร์ทั้งอาหารและเหล้าก่อนที่จะเสวย

สุสานของเจ้าชายเจาะเป็นช่องเข้าไปในหินแกรนิตริมฝั่งแม่น้ำไนล์ มีบางส่วนของสุสานใช้ไม้ประกอบ เช่น รางไม้ระบายน้ำที่ซึมลงมาจากกำแพงสุสาน เพื่อไม่ให้มีน้ำขังอยู่ภายใน หน้าสุสานมีเสาโอเบลิสค์สูง 41 เมตร หนัก 1,267 ตัน มีเรื่องราวสลักถึงราชินีฮัทเซปสุต แต่มีรอยกระเทาะออกถึง 7 แห่ง ทำให้ข้อความจารึกไม่ติดต่อกัน ห่างออกไปอีกเพียง 2 กม. ทางต้นน้ำ เป็นบริเวณภูเขาที่เคยใช้เป็นที่ขุด-ตัดหินเอาไปใช้ในการสร้างโบราณสถานต่าง ๆ ยาวไปตามริวฝั่งแม่น้ำไนล์ถึง 6 กม.

แต่เดิมใช้วิธีเจาะเป็นรางไปตามที่ต้องการแล้วใช้ลิ่มตอกลงให้หินแยกออกเป็นก้อน เพื่อเอาไปใช้ทำกำแพงเสาคอลัมน์ต่าง ๆ ตลอดจนเสาโอเบลิสค์ยาว ๆ มีร่องรอยการตัดหินก้อนเดียวยาวถึง 41 เมตร จากภูเขาหินแกรนิตแห่งนี้ ซึ่งถ้าคิดเป็นน้ำหนักของหินทั้งแท่งจะหนักถึง 1,267 ตันทีเดียว หินก้อนนี้ถูกตัดตามบัญชาของพระราชินีฮัทเซปสุต เพื่อเอาไปทำเสาโอเบลิสค์ แต่บังเอิญมีจุดตำหนิที่แห่งหินในขณะจะย้ายออกไป จึงถูกทิ้งเอาไว้ที่สถานที่ตัดหินแห่งนี้โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์ตามความตั้งใจ

จากพื้นที่แห่งนี้ไปไม่กี่กิโลเมตร แม่น้ำไนล์จะค่อย ๆ กว้างขึ้นจนมองดูคล้ายทะเลสาบกว้าง ๆ มีเกาะแก่งหินเล็ก ๆ โผล่ระเกะระกะมากมาย จุดนี้นับได้ว่าเป็นที่สิ้นสุดเขตของอียิปต์โบราณ มีโขดหิน 2 กองโผล่พ้นน้ำอยู่เป็นสัญลักษณ์ เรียกว่า "เกาะของเซเฮล" 

ซึ่งแต่เดิมถือกันว่าเป็นบริเวณต้นแม่น้ำไนล์ เป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยวังน้ำวน เนื่องจากใต้น้ำมีโขดหินมากมาย ที่หินสูงกลางเกาะแห่งนี้มีรอยสลักบอกยุคสมัยของฟาโรห์ปโตเลมี และจารึกบอกไว้ว่าร่องน้ำบริเวณนี้มีหินใต้น้ำใหญ่ ๆ มาก จารึกได้บรรยายบอกเอาไว้ชัดว่าจารึกครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ที่ 6 

และต่อมามีการสลักซ้ำโดยราชวงศ์ปโตเลมี เพื่อบอกผู้สัญจรในลำน้ำ โดยเฉพาะเรือที่ใช้ในกิจการของผู้สูงศักดิ์แห่พงระราชวงศ์ให้ระมัดระวังเป็นพิเศษ เป็นหน้าที่ของทางการจะต้องยกเกาะน้อยที่มีหินสลักนี้ขึ้นไปไว้เหนือชายฝั่งให้เหมือนเดิม แต่เนื่องจากเกาะเฮเซลมีลักษณะเป็นกองหินใหญ่น้อย แต่ละก้อนมีรอยสลักโบราณมากมาย จึงไม่ใช่ของง่าย ๆ ในการจะนำเอาไปกองบนฝั่งที่พ้นน้ำให้เหมือนเดิมทุกอย่าง

ข้อสำคัญที่สุดคือภาพสีในสุสานทั้ง 2 ซึ่งเก่ามองอยู่แล้วทำให้การเคลื่อนย้ายกินเวลามากมายเพราะต้องตัดหินและขนหินมากถึง 157 ล้านก้อน ย้ายไปตั้งห่างออกไปถึง 500 กิโลเมตร กินเวลาตัดและยกถึง 4 ปี จาก ค.ศ. 1960 - 1964 เพื่อให้ทันกับเขื่อนอัสวานที่รัสเซียสร้างขึ้นเอง....(จบ)....✎

(สลักหินแห่งเฮเซล)